بیائیم نخندیم

بیائیم نخندیم . . . به سرآستین پاره ی کارگری که دیوارت را می چیند و به تو می گوید،ارباب

نخند به پسرکی که آدامس می فروشد و تو هرگز نمی خری.

نخند به پیرمردی که در پیاده رو به زحمت راه می رود و شاید چندثانیه ی کوتاه معطلت کند.

نخند به دبیری که دست و عینکش گچی است و یقه ی پیراهنش جمع شده.
نخند به دستان پدرت،
به جاروکردن مادرت،
به همسایه ای که هرصبح نان سنگک می گیرد،
به راننده ی چاق اتوبوس ،
به رفتگری که درگرمای تیرماه کلاه پشمی به سردارد،
به راننده ی آژانسی که چرت می زند،
به پلیسی که سرچهارراه باکلاه صورتش رابادمی زند،
به مجری نیمه شب رادیو،
به مردی که روی چهارپایه می رود تا شماره ی کنتور برقتان را بنویسد،
به جوانی که قالی پنج متری روی کولش انداخته ودرکوچه ها جارمی زند،
به بازاریابی که نمونه اجناسش را روی میزت می ریزد،
به پارگی ریزجوراب کسی در مجلسی،
به پشت و رو بودن چادر پیرزنی درخیابان،
به پسری که ته صف نانوایی ایستاده،
به مردی که درخیابانی شلوغ ماشینش پنچرشده،
به مسافری که سوارتاکسی می شود و بلند سلام می گوید،
به فروشنده ای که به جای پول خرد به تو آدامس می دهد،
به زنی که باکیفی بردوش به دستی نان دارد و به دستی چندکیسه میوه وسبزی،
به هول شدن همکلاسی ات پای تخته،
به مردی که دربانک ازتو می خواهد برایش برگه ای پرکنی،
به اشتباه لفظی بازیگرنمایشی،
نخند
نخند ،
دنیا ارزشش را ندارد که تو به خردترین رفتارهای نابجای آدمها بخندی که هرگز نمیدانی چه دنیای بزرگ و پردردسری دارند
آدمهایی که هرکدام برای خود وخانواده ای همه چیز و همه کسند!
آدمهایی که به خاطر روزیشان تقلا می کنند،
بارمی برند،
بی خوابی می کشند،
کهنه می پوشند،
جارمی زنند
سرما و گرما می کشند،
وگاهی خجالت هم می کشند،.......خیلی ساده

چهارشنبه 9 آذر 1390 - 8:48:30 AM

عضویت در گوهردشت
رمز عبورم را فراموش کردم

نظر ها

merinaz

http://merinaz20.gegli.com

ارسال پيام

چهارشنبه 9 آذر 1390 11:42:13 AM

مرسی دنیا جان

merinaz

http://merinaz20.gegli.com

ارسال پيام

چهارشنبه 9 آذر 1390 11:19:41 AM

کلا تحلیل و توصیف قشنگی داری آقا داریوش

مرسی

آره...خیلی هست چنین آدمهایی ..توو نزدیکیه خود ما که اصلا فکرش هم نمی کردم اینجوری باشه و متاسفانه دیدم بهش برگشت که انقدر بی توجه و سنگه :(

daruosh

http://cardinal.gegli.com

ارسال پيام

چهارشنبه 9 آذر 1390 10:35:27 AM

دوست من این خنده فقط از آن انسانی بیدرد وبی مسولیت یا جوانی بی تجربه وسبک سر که هنوز معنی مسوولیت رو نمیدونه میتونه اتفاق بیفته چطور آدم در متن این زندگی سخت درگیر باشه یا پدر ومادرش بخاطر خوب پوشیدن وخوب گشتنش رفتگری یا هر شغل وشرایطی رو بجون بخرن و بتونه به این برشهایی که از زندگی تصویر کردی بخنده ......این این موقعیتهایی که به تجسم کشیدی حقیقت لحظه به لحظه زندگیه ما آدماست و چقدر عجیب وتلخه که انسان به حقایق زندگیه خودش با دید تمسخر بخنده..........ومتاسفانه هستند اینچنین آدمهایی ..........هستند

donya