خودم و خودم هستم دوباره

این روزا زیاد مجبور به خودسانسوری هستم

این روزا داره یه اتفاقاتی می افته یا شایدم افتاده

دوس دارم یه جا راحت باشم و راحت حرف بزنم

اما اینجا هم غرق شد...متاسفانه

خیلی ها محکومم می کنن به بی احساسی !!! چون از دلم خبر ندارن و فقط خودم و خودم هستم که می دونم چی شده و دلم چشه !و چی می خواد

محدودیت..اینکه حس کنم حبسم عذابم می ده ..خفقان وافعا خفم می کنه

انگار گلومو گرفتن و دارن فشار می دن و من ناچارم خط بکشم روو خودم و همین چند خط بودنم

به چه جرمی؟!!!!؟؟؟ خودمم نمی دونم

شب که سرم می زارم روو بالش و می خوام بخوابم انگار یه عالمه حرف از دل اون که آرامگاه منه می یاد توو گوشم و یه راست می ره سراغ قلبم!و

یه عاااااااااالمه حرف واسه گفتن دارم ٰ یه عالمه شعر و متن و درد و خوشحالی

یه عالمه آدم که دوسشون دارم و می خوام بهشون بگم ..می خوام پیشم باشن

شابد یکی دو ساعتی با خودم فکر می کنم ٰ به اونچه که اتفاق افتاده و خواهد افتاد

به گذشته

به آدما

به خودم

دوس دارم یه جا ثبتشون کنم

اما همین که سپیدی صبح می یاد و یه روز دیگه....همه چی یادم میره

انگار نه انگار که دیشب اینهمه حرف .. تو دلت

میری سرکار ..می یای ...فکرت درگیر هست اما شلوغی روز جایی واسه بازگو کردنش نمی زاره

چه برسه به ثبتش

شایدم فقط این حرفا می یان توو ذهنم که اومده باشن! بی اونکه بخوان مووندگار شن برام

ساعت 11:30 شبه ..حرفام داره گل میکنه

اما تو محکووووووووومی ...به خط خوردگی

شب بر همه خوش

برایت آرزو می کنم ...

گروه اینترنتی پرشیـن استـار | www.Persian-Star.net

برای تو و خویش
چشمانی آرزو می‌كنم
كه چراغ‌ها و نشانه‌ها را
در ظلمات‌مان ببیند.

گوشی
كه صداها و شناسه‌ها را
در بیهوشی‌مان بشنود.

روحی
كه این همه را
در خود گیرد و بپذیرد.

و زبانی
كه در صداقت خود
ما را از خاموشی خویش
بیرون كشد
و بگذارد
از آن چیزها كه در بندمان كشیده است
سخن بگوییم.

چهارشنبه 23 آذر 1390 - 11:16:29 PM